Dicht bij huis zag ik zoiets gebeuren. Hier aan de Tsjûkemar zaaiden jonge boeren een paar jaar geleden 17 kilometer berm in met bloemzaden. Een prachtig initiatief, dat het landschap kleur gaf en door veel bewoners werd opgemerkt en gewaardeerd. Het lukt helaas niet ieder jaar om dit te herhalen, onder andere door gebrek aan middelen. Maar het liet zien wat een klein, symbolisch gebaar kan betekenen voor een gemeenschap.

Zulke ideeën, die soms uit onverwachte hoeken komen, maken onze leefomgeving een beetje lichter, vriendelijker en meer verbonden.

In Fryslân spreken we over Mienskip: met elkaar, voor elkaar. Niet alleen praktisch samenwerken, maar ook een gedeeld gevoel van zorg en betrokkenheid. Rituelen kunnen daar een stille motor in zijn. Een kaars aansteken. De eerste steen leggen. Een bloem overhandigen. Iets vieren met aandacht. Ze helpen ons om even stil te staan, om elkaar te zien, en om waarden over te dragen, zoals vriendelijkheid, rechtvaardigheid, vertrouwen.

Ik geloof dat we dit soort gebaren nodig hebben. Niet als ‘grote show’, maar juist als eenvoudige, betekenisvolle momenten.In ons werk, ons leven, onze gemeenschap. Gewoon tussendoor, als er even ruimte is om stil te staan en naar elkaar om te kijken.